Ignaz Semmelweis, oftewel ‘redder van moeders’, is een ongeprezen held voor zijn ontwikkelingen in de antiseptische methode. Zijn ontdekking heeft veel moeders gered van de dood door de kraamvrouwenkoorts.
Ignaz Semmelweis, oftewel ‘redder van moeders’, is een ongeprezen held voor zijn ontwikkelingen in de antiseptische methode. Zijn ontdekking heeft veel moeders gered van de dood door de kraamvrouwenkoorts.
Kraamvrouwenkoorts
Ignaz Semmelwies kwam al vroeg in zijn carrière terecht op verschillende kraamafdelingen in Europa. Hier kwam hij erachter dat wel 25% van vrouwen overleden aan kraamvrouwenkoorts. In tegenstelling tot zijn collega’s vond Semmelweis niet dat overbezetting, dieet en slechte ventilatie de oorzaak waren van de infectie.
Handen wassen
Tijdens zijn werk bij het Allgemeines krankenhaus in Wenen, merkte Semmelweis dat er een duidelijk verschil was in het aantal van sterfgevallen op verschillende kraamafdelingen. Er waren namelijk meer sterfgevallen op de afdeling bemand door medische studenten dan die door kraamvrouwen. Als gevolg hiervan stelde Semmelweis dat de studenten de infectie mogelijk overdroegen aan gezonde vrouwen tijdens de bevalling. Na de dood van een vriend, die een infectie opliep tijdens de lijkschouwing van een vrouw die overleed aan kraamvrouwenkoorts, concludeerde Semmelweis dat studenten de ziekte overdroegen van lijken gebruikt in anatomiecolleges op de gezonde vrouwen op de kraamzaal. Semmelweis stelde voor dat studenten hun handen moesten wassen met bleekwater voordat ze de kraamzaal opgingen en wanneer ze van patiënt naar patiënt gingen.. Hierdoor verminderde het aantal sterfgevallen op kraamafdeling met 99%!
Ongeprezen maar zeker niet verloren
In 1848 werd Semmelweis ontslagen. Als reden werd zijn liberaal-politieke sympathieën gegeven, maar de ware reden was dat zijn chef het niet eens was met Semmelweis’ nieuwe methode. Ondanks zijn ontslag wist Semmelweis zijn kennis de daarop volgende jaren goed te gebruiken in een ziekenhuis in Budapest, waar hij het gemiddelde sterfaantal op de kraamafdeling ook wist te verlagen tot onder de 1%. Toen Semmelweis eindelijk zijn vindingen deelde in de vorm van een publicatie in 1861 waren zijn vakgenoten het nog steeds niet met hem eens.
In 1865 overleed Semmelweis niet lang na zijn opname in een psychisch ziekenhuis als gevolg van een mentale inzinking. Helaas heeft Semmelweis nooit de roem gekregen die hij verdiende, maar zijn kennis is zeker niet verloren gegaan. In de jaren 90 van de 19e eeuw werd zijn werk eindelijk geaccepteerd in de medische wetenschap.