Plankton (Grieks voor “drijver”) is een verzamelterm voor organismen die leven in het water, maar niet of nauwelijks actief kunnen zwemmen. Veruit de meeste soorten plankton zijn microscopisch klein, maar ze zijn met velen. Plankton staat dan ook aan de basis van de voedselketen van al het leven in de zee.
Plankton (Grieks voor “drijver”) is een verzamelterm voor organismen die leven in het water, maar niet of nauwelijks actief kunnen zwemmen. Veruit de meeste soorten plankton zijn microscopisch klein, maar ze zijn met velen. Plankton staat dan ook aan de basis van de voedselketen van al het leven in de zee.
Plantenpower
Er zijn globaal twee typen plankton: fyto- en zoöplankton. Fytoplankton bestaat voornamelijk uit micro-algen, cyanobacteriën, kiezelwieren en dinoflagellaten. Dit zijn allemaal plantachtige organismen die, net als jouw kamerplant, groeien met behulp van zonlicht (fotosynthese). Hiervoor gebruiken ze CO2 als bouwstof. Fytoplankton is zelfs een van de belangrijkste wegvangers van CO2 op aarde. Dit komt omdat maar liefst 70% van het aardoppervlak bestaat uit water, met daarin enorme hoeveelheden fytoplankton. Fytoplankton staat er om bekend dat het opeens zo snel kan groeien, dat het zelfs vanuit de ruimte te zien is als een grote gekleurde wolk in de oceaan.
Grazen op microniveau
Dierlijk plankton wordt ook wel zoöplankton genoemd. Sommige organismen blijven hun hele leven zoöplankton, zoals stralendiertjes (Radiolaria) en roeipootkreefjes. Dit wordt ook wel holoplankton genoemd. Ook kwallen vallen onder deze groep. Die kunnen dan wel groot worden, maar ze zijn niet in staat om actief te zwemmen. Meroplankton leeft maar een deel van de levenscyclus als plankton. Dit zie je bijvoorbeeld bij zee-egels. De larven drijven in het water, maar dit stadium ontgroeien ze op den duur. Ze zakken naar de zeebodem om daar uit te groeien tot een volwassen zee-egel.