Penicillium-schimmels worden in het Nederlands ook wel penseelschimmels genoemd. Deze naam danken zij aan de vorm van hun sporenvormend orgaan, genaamd het conidiofoor. Onder de microscoop lijkt dit op een kwast.
Penicillium-schimmels worden in het Nederlands ook wel penseelschimmels genoemd. Deze naam danken zij aan de vorm van hun sporenvormend orgaan, genaamd het conidiofoor. Onder de microscoop lijkt dit op een kwast.
Nuttige schimmel
Penicillium-schimmels staan bekend als de makers van antibiotica . Microbioloog Alexander Fleming ontdekte in 1928 per toeval deze handige eigenschap van de schimmel Penicillium chrysogenum. Later is de penicilline uit de schimmel gezuiverd en werd het in de tweede wereldoorlog al gebruikt als medicijn.
Blauwe kaas
Bij het maken van verschillende kaassoorten, zoals Roquefort-kaas maar ook Danish Blue en Stilton, is de variant Penicillium roqueforti onmisbaar. Tijdens het productieproces wordt de kaas doorboort met naalden, zodat zuurstof tot diep in de kaas kan komen. P. roqueforti, die al in een vroeg stadium aan de kaas is toegevoegd, heeft deze zuurstof nodig om te kunnen groeien en de kaas zijn karakteristieke smaak, geur en kleur te geven. De blauwe kleur komt van de sporen van de schimmel. Al in het jaar 79 na Christus wordt blauwe kaas, hoogstwaarschijnlijk met daarin P. roqueforti, voor het eerst beschreven.
Bedorven voedsel
Penicillium is naast medicijn- en kaasmaker ook een schimmel die graag op ons voedsel groeit, en niet altijd zoals we dat zouden willen. Laat je brood of fruit te lang liggen, dan zal Penicillium zijn slag slaan. De schimmel vormt een netwerk van schimmeldraden op en in het brood en zorgt voor een onaangename geur.