Roeipootkreeftjes hebben een duidelijk zichtbare donkere vlek: dit is het oog. Hiervandaan komt de naar de Griekse mythologie verwijzende naam cyclops. Dit minikreeftje gebruikt zijn oog om in een hinderlaag te wachten op zijn prooi.
Roeipootkreeftjes hebben een duidelijk zichtbare donkere vlek: dit is het oog. Hiervandaan komt de naar de Griekse mythologie verwijzende naam cyclops. Dit minikreeftje gebruikt zijn oog om in een hinderlaag te wachten op zijn prooi.
Harteloos
Net als andere kreeftsoorten heeft Cyclops strenuus een exoskelet. Omdat C. strenuus zo klein is, is dit exoskelet doorzichtig. Een andere bijkomstigheid bij hun formaat is dat ze zo klein zijn dat alle zuurstof uit hun omgeving direct in de cellen opgenomen kan worden. Ze hebben dus geen longen, kieuwen of hart nodig.
Roeiend door het water
C. strenuus heeft zes antennes, twee aan de voorzijde en vier aan de achterkant van het lijf. De vier aan de achterkant zorgen met roeiachtige bewegingen ervoor dat het diertje razendsnel kan bewegen. De microbe roeit door het water richting zijn prooi en weg van gevaar. De hoek waaronder de antennes ten opzichte van elkaar staan is een gemakkelijke manier om verschillende Cyclops-soorten uit elkaar te houden.
Eitje, larve, kreeftje
Roeipootkreeftjes leggen eitjes. Het vrouwtje legt deze eitjes in een zakje dat vast zit aan haar lichaam. Wanneer deze uitkomen komen er larven uit, naupli genoemd. Deze naupli zien er anders uit dan de volgroeide Cyclops, ze bestaan uit een kop en staart met pootjes dus zonder lichaam. Het duurt ongeveer een week tot de naupli zijn volgroeid en metamorfose hebben ondergaan tot een volwassen individu.